Lumbale osteochondrose: symptomen en behandeling

Osteochondrose van de lumbale wervelkolom is een veel voorkomende ziekte die de kwaliteit van het menselijk leven vermindert en een van de oorzaken van handicap is.

Pathologie komt vaker voor bij mensen ouder dan 40 jaar, het wordt gekenmerkt door geleidelijke progressie, daarom vereist het voldoende conservatieve of chirurgische behandeling.

Ontwikkelingsmechanisme

Het belangrijkste mechanisme voor de ontwikkeling van osteochondrose is een schending van de voeding van het kraakbeenweefsel van de wervelkolomstructuren.

De ziekte omvat verschillende pathogenetische verbindingen:

• District van kraakbeenweefsel als gevolg van voedingsstoornissen is het belangrijkste triggermechanisme van pathologie.
• Degeneratie (schade en vernietiging) van de kraakbeenwervelkolom (tussenwervelschijven, gewrichtsoppervlakken van de processen van de wervels).
• Ontstekingsreactie met weefseloedeem, stagnatie van bloed, het uiterlijk van pijn.
• Een verandering in de verhouding van de anatomische structuren van de lumbale van de nok (afvlakking van de intervertebrale schijven met een afname van hun hoogte), wat leidt tot een afname van de diameter van de gaten tussen de wervels tussen de wervelkoord waardoor de wortels van het ruggenmerg passeren.
• Compressie van de zenuwvezels van de wortels van het ruggenmerg, wat leidt tot een schending van de doorgang van pulsen en de daaropvolgende ontwikkeling van de overeenkomstige neurologische symptomen.

Veranderingen in de kraakbeencomponenten ontwikkelen zich geleidelijk gedurende een lange periode. De tijdige start van de implementatie van preventieve en therapeutische maatregelen maakt het mogelijk om de progressie van de ziekte te vertragen.

Redenen

Osteochondrose van de lumbale van de nok is een polyetiologische ziekte die ontstaat als gevolg van de effecten van verschillende oorzaken:

• Een erfelijke aanleg die op genetisch niveau de kenmerken van de voeding van kraakbeen bepaalt.
• Ziekten van de organen van het endocriene, spijsverterings-, cardiovasculaire systeem.
• Inflammatoire auto -immuunziekten die de gewrichten van de wervelkolom beïnvloeden (reumatoïde artritis, systemische lupus erythematosus, reumatisme).
• Metabole stoornissen in het menselijk lichaam.
• Systematisch hard fysiek werk met verhoogde belastingen op de wervelkolom en gewichtheffen.
• Overgedragen verwondingen van de wervelkolom, vooral in de lumbale regio (de oorzaak van schending van de correlatie van de componenten van de wervels met de daaropvolgende provocatie van de ontwikkeling van dystrofie en degeneratie).
• Aangeboren afwijkingen of defecten van de wervelkolom.

De implementatie van de negatieve impact van de oorzaak is meer mogelijk tegen de achtergrond van de volgende risicofactoren:

• Verhoogd gewicht verhoogt de belasting op de wervelkolom.
• Lange termijn systematische bevinding van het menselijk lichaam in een staande positie.
• Onjuiste houding.
• Hypothermie, inclusief lokaal achterin.
• Systematische effecten van stress, gebrek aan slaap, irrationeel regime van werk en rust.

Het kennen van de oorzaken en risicofactoren maakt het mogelijk om effectieve preventieve maatregelen te voeren.

Symptomen van lumbale osteochondrose

De mogelijke ontwikkeling van osteochondrose wordt aangegeven door het verschijnen van de volgende karakteristieke symptomen:

• De pijn in de onderrug, die aanvankelijk verschijnt met een toename van de belasting op de wervelkolom. Dan wordt het constant, heeft het een trekkend of pijnlijk karakter en wordt geleidelijk intensiveerd.
• Bestraling van pijn in het been aan de zijkant van inbreuk op de ruggenmerg wervelkolom.
• Het verhogen van de toon (spanning) van de achterspieren in de onderrug.
• Het verminderen van spierkracht van een of beide benen.
• Periodieke "schieten" rugpijn veroorzaakt door lokale hypothermie, fysieke inspanning.
• Schending van de gevoeligheid van de huid op een of beide benen, die gepaard gaat met gevoelloosheid, een gevoel van tintelingen.
• "Koude benen" - De huid wordt koud aan de aanraking vanwege spasmen van arteriële vaten, die wordt veroorzaakt door compressie van de vegetatieve zenuwvezels van de wervelkolomwortels.
• Schending van zweten - de huid van de benen wordt droog of, integendeel, zweten neemt toe.
• Peeling van de huid op het gebied van gevoeligheidsstoornissen veroorzaakt door een schending van autonome innervatie.

Osteochondrose behoort tot chronische ziekten. Klinische symptomen groeien geleidelijk gedurende een lange periode. De periodes van het verbeteren van de staat (remissie) worden vervangen door een verergering van de pathologie, die gepaard gaat met een toename van klinische symptomen. Na blootstelling aan de provocerende factor (hypothermie, fysieke en emotionele belastingen, stress), een scherpe paroxysmale toename van pijn, veroorzaakt door een inflammatoire reactie en zwelling van zachte weefsels in het gebied van wervelkolomwortels.

Afhankelijk van de heersende symptomen worden verschillende klinische vormen van de ziekte onderscheiden:

• Lumbalgie is een periodieke parochieachtige lage rugpijn, die zich ontwikkelt na blootstelling aan provocerende factoren.
• Lumboichachalia - Pijn vindt plaats in de onderrug en geeft aan de bil of benen.
• Radiculiet - Het pathologische proces gaat gepaard met compressie van een of meer wortels, terwijl neurologische symptomen de overhand hebben in het klinische beeld, inclusief een verminderde huidgevoeligheid en een afname van spierkracht.
• Radiculoichemie - Compressie beïnvloedt arteriële vaten, terwijl uitgedrukte motorische aandoeningen zich ontwikkelen.

Elke klinische vorm van osteochondrose ontwikkelt zich niet afzonderlijk, meestal worden ze met elkaar gecombineerd. Naarmate het vordert, verslechtert de toestand van een persoon. Ernstige vernietiging van kraakbeenstructuren kan leiden tot handicap.

Diagnostiek

Diagnose van osteochondrose van de lumbale van de nok is gebaseerd op de visualisatie van veranderingen in de wervels, tussenwervelschijven en zachte weefsels.

Hiervoor worden verschillende methoden voor instrumentaal onderzoek voorgeschreven:

• X -Ray - Een techniek waarmee u grove veranderingen kunt visualiseren. Het is wijdverbreid geworden, wat verband houdt met toegankelijkheid.
• Computertomografie is een radiologische methode voor het lagen van lagen weefselscanning, die een hoge resolutie heeft en u in staat stelt minimale veranderingen te visualiseren.
• Magnetische resonantie beeldvormingsweefsel visualisatie wordt uitgevoerd vanwege het effect van de resonantie van kernen van organische stoffen in het magnetische veld. Het impliceert een laag -out -scan, terwijl de stralingsbelasting op het lichaam van de patiënt is uitgesloten.

Om de aard en ernst van mogelijke functionele veranderingen in het lichaam te bepalen, wordt een aanvullend onderzoek voorgeschreven. Het omvat bloedtesten, urine, lever, niermonsters, elektrocardiogram. Op basis van de analyse van alle resultaten van het onderzoek, maakt de arts een conclusie en selecteert de juiste behandeling.

Behandeling van de lumbale wervelkolom

Therapie van osteochondrose van de lumbale wervelkolom is complex en omvat verschillende richtingen:

• Algemene aanbevelingen en dieet.
• Drugstherapie.
• Chirurgische interventie.

De keuze van de behandeling wordt uitgevoerd door de arts. Op basis van het resultaat van het klinische en aanvullende onderzoek bepaalt het de meest optimale behandeling.

Algemene aanbevelingen en dieet

Algemene aanbevelingen moeten gepaard gaan met de behandeling van osteochondrose van de lumbale wervelkolom, ongeacht de ernst van het verloop van het pathologische proces, omvatten ze:

• Rationele voeding met een beperking van vetgebakken voedingsmiddelen, met uitzondering van alcohol uit het dieet.
• Beperking van zware fysieke inspanning, inclusief langdurig verblijf van het menselijk lichaam in één positie.
• De rationalisatie van het werkregime van werk en het resteren van elk uur van werk, moet een korte rust worden verstrekt (meestal voldoende 10 minuten). Als het werk in rust staat of zit, kunt u een beetje sporten.
• De afwijzing van slechte gewoonten, omdat nicotine en alcohol bijdragen aan de versnelling van de processen van dystrofie en degeneratie van kraakbeen.
• De uitsluiting van de effecten van stressvolle factoren, negatieve emoties die het verloop van pathologische processen in het lichaam verergeren.

De implementatie van algemene aanbevelingen maakt het mogelijk om de progressie van het pathologische proces te voorkomen en de effectiviteit van andere therapiegebieden te vergroten.

Drugsbehandeling

Het recept van geneesmiddelen wordt uitgevoerd tijdens de conservatieve behandeling van osteochondrose.

Voorbereidingen van verschillende farmacologische groepen worden gebruikt:

• Niet -steroïde ontstekingsremmende medicijnen -verminderen de ernst van de ontstekingsreactie bij weefsels en pijn. Toegewezen om de intensiteit van manifestaties van exacerbatie van osteochondrose te verminderen.
• Musorelaxants - Drugs verminderen de toon van de transversaal gebroken spieren in de wervelkolom, waardoor weefselspanning, het persen van cerebrospinale wortels wordt verminderd.
• Hormonen van de bijnieren van glucocorticosteroïden - een afname van een ontstekingsreactie.
• Diuretica - Een afname van de ernst van oedeem in de zachte weefsels van het gebied van spinale structuren die worden beïnvloed door het pathologische proces. Hierdoor worden de manifestaties van het pathologische proces verminderd en wordt de inbreuk op spinale wortels verminderd.
• Chondroprtectoren zijn middelen die kraakbeenweefsel beschermen tegen schade en ook bijdragen aan de gedeeltelijke restauratie ervan.
• B vitamines - normaliseren metabole processen in het nerveuze weefsel, verbeteren de functionele toestand van spinale wortels beschadigd na inbreuk.
• Vitamine C (ascorbinezuur) - Een verbetering in de toestand van de structuren van het microcirculatiekanaal, een antioxidanteffect dat wordt geïmplementeerd door bindende en neutralisatie van vrije radicalen ("geringen" van organische moleculen die een onverdraaglijk elektronen bevatten en celmembraanstructuren).

De dosering, de duur van het gebruik van medicijnen wordt vastgesteld door de behandelend arts op basis van onderzoeksresultaten, evenals de effectiviteit van eerdere therapie.

Chirurgische interventie

De prestaties van de operatie voor osteochondrose van de lumbale wervelkolom zijn aangegeven voor ernstige veranderingen, evenals de afwezigheid van het noodzakelijke resultaat na conservatieve therapie. Het is gericht op het elimineren van defecten in een veranderd kraakbeen met daaropvolgend plastic. In moderne medische instellingen wordt een operatie uitgevoerd met behulp van minimaal invasieve endoscopische technieken. Tegelijkertijd met chirurgische behandeling worden medicijnen voorgeschreven, die helpen het genezingsproces van postoperatieve wond te versnellen en de ontwikkeling van complicaties te vermijden. Vanwege het gebruik van moderne minimaal invasieve methoden was het mogelijk om het verblijf van de patiënt in het medische ziekenhuis aanzienlijk te verminderen.

Preventie

Preventie van de ontwikkeling van osteochondrose van de lumbale van de nok omvat de implementatie van eenvoudige aanbevelingen. Het is belangrijk om de belasting op de wervelkolom te beperken, slechte gewoonten te verlaten, de manier van werk te rationaliseren en te rusten en voldoende slaap te bieden. Het dieet is gericht op het beperken van gebakken, vet voedsel, voldoende inname van vitamines, mineralen en plantenvezels. Dit maakt het mogelijk om de functionele toestand van het spijsverteringssysteem te normaliseren, en de voeding van kraakbeenstructuren van het musculoskeletale systeem te verbeteren, vertraagde de degeneratieprocessen.

De voorspelling voor het leven in osteochondrose van de lumbale wervelkolom is gunstig. De ziekte wordt gekenmerkt door geleidelijke progressie. Bij afwezigheid van therapeutische maatregelen gaat het klinische beeld van osteochondrose gepaard met een toename van de symptomen. De menselijke conditie verslechtert en manifestaties worden constant. Ze brengen aanzienlijk ongemak en verminderen de kwaliteit van leven. Om de voortgang van negatieve manifestaties te voorkomen, moet u tijdig inzetten voor gekwalificeerde medische hulp.